ေမာင္ဘခ်စ္ အပုိင္း(၉) ဂီတလုလင္ ေမာင္ဘခ်စ္

ေမာင္ဘခ်စ္ အိပ္ရာေပၚ ပက္လက္လွန္ ႏွဖူးေပၚလက္တင္ရင္း စဥ္းစားေနမိသည္။ ယခု ေက်ာင္းမွာ ျပႆနာ မ်ားက တစ္ခုၿပီး တစ္ခု.. တစ္ပူေပၚ ႏွစ္ပူဆင့္ ဆုိတာ ဒါမ်ိဳးေနမွာ. ေမာင္ဘခ်စ္ ဒီအတုိင္းေနလုိ႔ ကေတာ့မျဖစ္ေတာ့ပါ။ ျပႆနာ တစ္ခု ရွင္းလုိ႔မွ မၿပီးေသး ေနာက္ျပႆနာ တစ္ခုက ေပၚလာေတာ့သည္။ ဒႆမတန္း E ခန္းထဲမွ အတန္းပုိင္ ဆရာမ ေဒၚေမၾကည္ ၏ ကုလားထုိင္ေပၚတြင္ ဘယ္ေက်ာင္းသားက အီးပါခ်ထားခဲ့မွန္း မသိ.. ။ ျပႆနာက ရံုးခန္း ေရာက္ေန

သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေက်ာင္း အုတ္နံရံမ်ားတြင္ ကြမ္းေသြးမ်ား စည္းကမ္းမဲ့စြာ ေထြးထားျခင္း ကုိ ေက်ာင္း စည္းကမ္း ထိမ္းသိိမ္းေရးအဖြဲ႕မွ ေနာင္ မျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔… စသည္ စသည္ျဖင့္..

            `ဟင္းးးးးးးးးးးးးးး …. ´ ေမာင္ဘခ်စ္ သက္ျပင္းရွည္ၾကီးတစ္ခုကုိ ခ်လုိက္မိပါသည္။

*********************

            `ေမာင္ဘဂ်မ္း .. ´

            ` ဗ်ာ… ဆရာ.. ´

            `မင္းကုိ ဆရာ. စံုစမ္းခုိင္းထားတာ.. အေျခေန ဘယ္လုိလဲကြ.. ´

            `သူတုိ႔က ခု ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သိပ္မေရာေတာ့ဘူး.. ဗ်.. ပ်ားအံုကိစၥ ကုိကၽြန္ေတာ္က ေဖာ္တယ္ ထင္ေနတာ´

            `ဒီေကာင္ေတြ.. အဲဒါကုိ သိသြားၿပီေပါ႕..´

            `သိသြားၾကၿပီ.. ဆရာ.. ေနာက္ၿပီး ခု.. ကၽြန္ေတာ့္ကုိ A ခန္းထဲက ယုယုႏြယ္ ကုိ စာေပးခုိင္းထားတယ္.. အဲဒါ ေပးေပးလုိ႔ ရွိရင္.. ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သူတုိ႔က ေပါင္းမယ္.. ေပးမေပးခဲ့ရင္.. သူတုိ႔ဆီ မလာနဲ႔ ေတာ့လုိ႔ ေျပာတယ္´

            ` အဲဒါ ေပးလုိက္ၿပီလား.. ´

            ` အာ… မေပးရဲ ပါဘူး .. သူက ဆရာေတြတုိင္မွ.. ျပႆနာ.. ၉ တန္း ၁၀ တန္း ဆုိ ေပးရဲတယ္..  သူတုိ႔ က မတုိင္ဘူး ဗ်.. ´

            ` ဟ… သိလွခ်ည္လား.. သူတုိ႔က ဘာျဖစ္လုိ႔ ဆရာေတြ မတုိင္တာလဲ.. ´

            ` သိပါဘူးဗ်ာ.. ရွက္လုိ႔ ေနမွာေပါ႕ ဆရာကလဲ.. ´

            ေမာင္ဘဂ်မ္း လည္ပံုက ေတာ့ ေက်ာင္းစာမွာ ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ… ။ခုေတာ့ သူ႕၀ါသနာက ဒီလုိမဟုတ္ ။ ေအာင္သြယ္ခ်င္စိတ္က အေတာ္မ်ားပံု ရသည္။ ေအာင္သြယ္စရာမရွိလွ်င္ ေတာင္ဘက္အိမ္က ၾကက္ဖႏွင့္ ေျမာက္ဖက္ အိမ္က ဘဲမ ကုိပင္ ေအာင္သြယ္ေပးသူ…။

            `ကဲ.. ေပးစမ္း.. အဲဒီစာ.. ´

            ေမာင္ဘဂ်မ္း.. စာအုပ္ၾကားညွပ္ထားသည့္ စာအိတ္လွလွေလး တစ္ခု ထုတ္ေပးလုိက္သည္။ ေမာင္ဘခ်စ္ ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္ သည္။

            ` ညီမေလး ႏြယ္..

                         ညီမေလးဟာ အစ္ကုိ႔ ရင္ထဲက တစ္ပင္ထဲ.. ရင္ထဲကႏြယ္ပါ..

                         ညီမေလးဟာ အစ္ကုိ႔ကုိ ဘယ္ေလာက္မ်ား စုိးမုိးေနလဲ ဆုိရင္..

                          အစ္ကုိ႔ ရင္ကုိ ခြဲၾကည့္လုိက္ရင္.. ႏွလံုးသား တစ္ခုလံုး.. ညီမ ပံုရိပ္ေတြခ်ည္းပဲ ေနမွာ..

                          အစ္ကုိ႔မွာေလ.. ညီမေလးကုိ ျမင္လုိက္ရတဲ့ေန႔က စၿပီး

                          စားလဲ သည္စိတ္.. သြားလဲ.. သည္စိတ္ပါပဲ ညီမေလးရယ္..

                          ညီမေလး..

                          အစ္ကုိ႔ရဲ႕ အခ်စ္ကုိေတာ့ မျငင္းပယ္လုိက္ပါနဲ႔ေနာ္..

                          တစ္ဖက္သတ္ ခ်စ္ေနရတဲ့ အခ်စ္နဲ႔ အစ္ကုိ ဆက္လက္ ၿမိဳသိပ္ႏုိင္စြမ္း မရွိလုိ႔

                          ညီမေလးကုိ ဒီစာေလးနဲ႔ ဖြင့္ဟ ေျပာလုိက္ရတာပါ..

                          အစ္ကုိ႔ကုိ တစ္စံုတစ္ရာေလး ေတာ့ အေၾကာင္းျပန္ပါေနာ္..

                          ညီမရဲ႕ တုန္႔ျပန္ အခ်စ္ကုိ ထာ၀ရ ေမ်ာ္ေနမယ့္ ..

                                                           

                                                                                    အစ္ကုိ သံေခ်ာင္း..

                                                                                    ဒႆမတန္း (E )

            `ဟား…. ေက်ာင္းစာကုိသာ ဒီလုိ လက္ေရးလွလွနဲ႔ သတ္ပံုမွန္ေအာင္ ေရးႏုိင္ရင္ ခုလုိ E ခန္းမွာ ေနရမွာ မဟုတ္ဘူး..´

            ` အဲဒါ A ခန္းထဲက ေကာင္ေလးကုိ ေရးခုိင္းထားတာ.. သူေရးတာ မဟုတ္ဘူး.. ´

            ` ေအာ္. ေအာ္.. ´

ေမာင္ဘခ်စ္ စာရြက္တစ္ခုကုိ ဆုတ္ၿဖဲကာ စာ တစ္ေၾကာင္း ႏွစ္ေၾကာင္း ေရးလုိက္သည္။

                        အစ္ကုိ သံေခ်ာင္း …

                                    အစ္ကုိ႔ကုိ ညီမ..မမုန္းပါဘူး..

                                    ဒါေပမဲ့ ေနာက္မွ အေျဖေပးမယ္ေနာ္..

                                    ဒီည.၁၀နာရီ. ညီမတုိ႔ အိမ္နားက တံတားေပၚမွာ ဂစ္တာလာတီးလွဲ႕

                                    ဒါပဲ.. ေနာ္…။

စာရြက္ေလးကုိ လွလွ ပပ ေခါက္ကာ ဘဂ်မ္းကုိေပးလုိက္သည္။

            `ညေန ေက်ာင္းဆင္းၿပီးေက်ာင္းထဲလူတစ္ေယာက္မွ မရွိေတာ့မွ ေပးလုိက္.. ဘယ္သူမွ မရိပ္မိေစနဲ႔ ၾကာလား ´

            ` ဟုတ္.. ဆရာ.. ´

*********************

            ေမာင္သံေခ်ာင္း သိပ္ႀကိဳက္ဟန္ မတူပါ.. ညေန ၅ နာရီေလာက္ကတည္းက တံတားေပၚေရာက္ေနသည္။ ဂစ္တာေတာ့ မပါေသး..။ ေနရာဦးထားပံုရသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းေရခ်ိဳး ထမင္းစား.. ၿပီးတစ္ေရးတေမာ အိပ္လုိက္သည္။ ေမာင္ဘခ်စ္ အိမ္မက္ မ်ားေတာင္ မက္ေနလုိက္ေသးသည္။ အိပ္မက္ထဲတြင္ ေမာင္ဘခ်စ္ ပြဲကေနသည္။ မင္းသား ေတာ့ မဟုတ္ပါ.. ႏွဲဆရာ.. ေမာင္ဘခ်စ္ ျဖစ္ပါသည္။

            ေမာင္ဘခ်စ္ တုိ႔ ကေလးဘ၀က ေအာ္ဂင္မ်ား ေခတ္မစား ေသးပါ..။ ထုိစဥ္က တီး၀ုိင္းတစ္ခုဆုိလွ်င္  ႏွဲဆရာ အဓိက က်ပါသည္။ ႏွဲ ပါလွ်င္ က်န္တာ က လူေခၚရတာ လြယ္ပါသည္။ ေမာင္ဘခ်စ္ က ထင္ေပၚခ်င္ သျဖင့္ ႏွဲမႈတ္ ျခင္း အတတ္ပညာ ကုိ ရြာမွ ႏွဲဆရာ ကုိမူ ထံတြင္ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ ေသခ်ာ သင္ယူခဲ့ပါသည္။ အေတာ္ေလး မႈတ္တတ္ လာေတာ့ ဆရာမူ ထံမွ ႏွဲကုိ ငွားၿပီး မႈတ္ရသည္။ ႏွဲက ရြာမွာ ၀ယ္လုိ႔မရ.. ။ ဘုရားပြဲ ေစ်းလည္း ႏွဲကုိ ရွာမေတြ႕။ ေနာက္ အျငိမ့္ပြဲတစ္ခု လာကေတာ့ ႏွဲဆရာေဘးထုိင္ ေငးကာ သူ႔ထံမွ ပညာယူရင္း ေဆးလိပ္ ၀ယ္ေပး အိမ္က မံု႔ယူေပးျဖင့္ ေမာင္ဘခ်စ္ အျပတ္ဖား ေနရသည္။ အျငိမ့္အဖြဲ႕ျပန္ေတာ့ ေမာင္ဘခ်စ္က ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ျဖင့္ ႏွဲတစ္လက္ ကုိေရာင္းခဲ့ဖုိ႔ ေျပာသည္။

            ႏွဲဆရာက ေငြသံုးရာျဖင့္ ႏွဲ ကုိေရာင္းမည္ေျပာေတာ့ ေမာင္ဘခ်စ္ မွာ ေငြက သံုးရာမျပည့္ ။တစ္ရာျပည့္ေအာင္ ပင္ မနည္း စုထားရသည္။ ဒါေတာင္ ဘုရားပြဲမွာ အက်ီသစ္ မ၀ယ္ျဖစ္လုိ႔ ဒီေလာက္စုမိတာ.. ။ ေနာက္ဆံုး ေမာင္ဘခ်စ္ က အတင္းေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ ေျပာေတာ့ ႏွဲ ထိပ္မွ ေၾကးေဂၚလံ ကုိျဖဳတ္ယူလုိက္ၿပီး က်န္သည့္အပုိင္းေလးကုိ တစ္ရာ ႏွင့္ ေရာင္းလုိက္သည္။

            ` ကဲ ကဲ.. ေရာ့ .. မင္းကလဲ တစ္ရာပဲ ရွိတာဆုိေတာ့ ဒီဟာပဲ ယူလုိက္.. ဒါတင္လဲ မႈတ္ရပါတယ္.. ´

ေမာင္ဘခ်စ္လည္း ` အင္း အေပၚက ေဂၚလံက ေနာက္မွ ပုိက္ဆံ ရွိ ၀ယ္တတ္ရမွာပဲ.. ေလာေလာဆယ္ မႈတ္လုိ႔ ရရင္ ၿပီးတာပဲ ဆုိၿပီး ၀ယ္ယူလုိက္ေတာ့သည္။

            ထုိ ႏွဲ ငုတ္တုိ ေလးျဖင့္ ေမာင္ဘခ်စ္ ေတာထဲ သြားသြားၿပီး အမႈတ္ေလ့က်င့္ရသည္။ အိမ္တြင္ အေမက လာဘ္တိတ္ တယ္ ဆုိၿပီး လံုး၀ မႈတ္ခြင့္ မေပး.. ။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ား ဆရာမူ ထံတြင္ သီခ်င္းမ်ား တက္လုိက္ ေတာထဲသြားကာ ေလ့က်င့္လုိက္ျဖင့္ ေမာင္ဘခ်စ္ သီခ်င္းၾကီး ငါးပုဒ္ေလာက္ မႈတ္တတ္လာခဲ့ပါသည္။

ေမာင္ဘခ်စ္ ႏွဲလည္းအေတာ္မႈတ္တတ္ခ်ိန္ ပုိက္ဆံလည္း ႏွဲတစ္လက္ဖုိးေလာက္ စုမိခ်ိန္တြင္ ကံၾကမၼာ ဖန္လာေတာ့သည္။ ရြာတြင္ ေအာ္ဂင္မ်ား ေခတ္ထ စျပဳလာသည္။ ေနာက္ တစ္ျဖည္းျဖည္း ဆရာမူ ပါ အလုိလုိ ပင္စင္ ရသြားေတာ့သည္။

             ေမာင္ဘခ်စ္ ထုိႏွဲ ငုတ္တုိေလးကုိ ေနာက္ထပ္ ေဂၚလံပင္ ၀ယ္မတတ္ေတာ့ပဲ ထုိအတုိင္းပင္ ျမတ္ျမတ္ ႏုိးႏုိး သိမ္းထားလုိက္ပါေတာ့သည္။ ဘယ္ေလာက္ ျမတ္ႏုိးလဲ ဆုိေတာ့ တကၠသုိလ္တက္ေတာ့လဲ ယူသြားသည္။ ညတုိင္ အပ်င္းေျပ အေဆာင္ေရွ႕ မႈတ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ရယ္ေမာၾကပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွ ဂစ္တာတီးနည္း ကုိလည္း အနည္းငယ္ တတ္ေျမာက္ခဲ့ပါသည္။ ေမာင္ဘခ်စ္က ျမန္မာသံစဥ္ လုိင္းမုိ႔ ေနာက္ပုိင္း ဂစ္တာကုိ ျဖစ္ျဖစ္ ေျမာက္ေျမာက္ မတီးျဖစ္ေတာ့ပဲ မယ္ဒလင္တီးခတ္နည္းဘက္ ပုိမုိ လုိက္စားခဲ့ပါသည္။ မယ္ဒလင္ျဖင့္ သီခ်င္းႀကီး ၅ ပုဒ္ေလာက္ကုိ လည္း တီးတတ္ခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ပုိင္း သိပ္မခက္ခဲေတာ့ပါ.. ပါးစပ္ထဲ သီခ်င္းရလွ်င္ လက္က အလုိလုိ လုိက္ပါ တီးတတ္ လာပါသည္။

            ယခု ထုိႏွဲငုတ္တုိေလးကုိ ေမာင္ဘခ်စ္ ေသတၱာထဲမွ ထုတ္ယူကာ သံေခ်ာင္းတုိ႔ ရွိေနမည့္ တံတားဆီသုိ႔ လွ်ာထုိးဦးထုတ္ကုိ ခပ္ငုိက္ငုိက္ေဆာင္းကာ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ အခ်ိန္က ည ကုိးနာရီခြဲ… ။ေမာင္သံေခ်ာင္း ေပးထားသည့္ ရည္းစားစာ ကုိလည္း လုိရ မည္ရ အိပ္ေထာင္ထဲ ထည့္လာခဲ့သည္။

            သံေခ်ာင္းတုိ႔ အဖြဲ႔ ဂစ္တာတီးသံ မၾကားရေသး.. ။ ေမာင္ဘခ်စ္သူတုိ႔ဆီေလွ်ာက္လာေတာ့ အားလံုးျငိမ္သြားသည္။ ခပ္မွိန္မွိန္ အလင္းေရာင္သာရွိသျဖင့့္ ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ သိပံုမရ.. ။

            ` ကုိမင္းေအာင္ လား… ´

ေမာင္ဘခ်စ္ ဘာမွ မေျပာပဲ.. သူတုိ႔ ေဘး တံတားေပၚ ၀င္ထုိက္လုိက္ကာ ဦးထုပ္ကုိခၽြတ္လုိက္သည္။

            ` ဟာ.. ဆရာ.. ဘယ္သြားမလုိ႔လဲ.. ´

            `ဘယ္မွ မသြားပါဘူးကြာ .. အိပ္မေပ်ာ္လုိ႔ ထြက္လာတာပါ.. ´

            ` ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔လဲ.. ပ်င္းတာနဲ႔ ဂစ္တာတီးမလုိ႔.. အဟီး.. ´

            ` အင္း တီးေလ.. ဆရာလဲ.. ၀ါသနာပါတယ္.. နားေထာင္မယ္.. ´

            ` အဟဲ.. ဘယ္သူမွ ေကာင္းေကာင္း မတီးတတ္ဖူးဗ်.. ကုိမင္းေအာင္ကုိေခၚထားတာ ခုထိ မလာေသးဘူး.. ´

            `ဆရာ တီးတတ္ရင္ .. တစ္ပုဒ္ေလာက္.. လုပ္စမ္းပါဆရာ..ေနာ္..´

ကၽြန္ေတာ္ သံေခ်ာင္း လက္ထဲမွ ဂစ္တာကုိ လွမ္းယူလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ အသံမ်ား ညွိလုိက္သည္။

            ` ဒင္…တင္… ဒင္..တင္.. ´` ေဘာ္.. ေတာ္… ေဘာ္.. ေတာ္.. ´  ` ဘူ… တူ.. ဘူ.. တူ.. ´

သံေခ်ာင္းတုိ႔ အဖြဲ႔ အထင္တႀကီးျဖင့္ ေမာင္ဘခ်စ္ကုိ ၾကည့္ေနၾကသည္။

            `ကုိင္း.. အလြမ္း အေဆြး လား.. အခ်စ္ အျမဴးလား.. အေျပာင္ အေလွာင္လာ.. ေျပာ..´

            `ဟာ.. အခ်စ္သီခ်င္းေလး လုပ္ပါ ဆရာ.. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရည္းစားမွ မရွိေသးဘူး မလြမး္ပါရေစနဲ႔.. ´

            ` ကုိင္း… ဒါဆုိ.. မဟာဆန္သူ သီခ်င္း.. ရလား .. ငါတီးမယ္.. မင္းတုိ႔ ဆုိ.. ´

            ` အကုန္ မရဘူး.. ဆရာ..  ရမ္းျဖီး ရမွာ.. ဆရာပဲ.. ဆုိတီး လုပ္ပါ.. ´

            `ကဲ.. ကဲ.. ေကာင္းၿပီ.. စမယ္.. ´ သီခ်င္းအေတာေလးကုိရစ္သမ္ နဲနဲခတ္ၿပီး lead ေကာက္ကာ ေတာေပး လုိက္ရာ တစ္ဖြဲ႔လံုး သေဘာက်ကာ လက္ခုတ္သံမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။

            ` ႏႈတ္ဆက္ျပံဳးေန…… သူ ရွက္လုိ႔ သြားေအာင္… အျခား ဖက္လွည့္ကာ .. ေက်ာခုိင္း..ေျပးေတာ့မယ္ေပါ႕…

ေနပါေစေလ… မဟာဆန္သူေရ.. မတားနဲ႔ ေတာ့..

            လက္နဲ႔ ဆက္လုိ သူေတြ႔ဖုိ႔ခက္ေအာင္ … ျပတင္းတံခါး ပိတ္ကာ ႀကိတ္မွိတ္ အိပ္ေတာ့မယ္ေပါ႔.. ေပ်ာ္ပါေစေလ.. မဟာာဆန္သူေရ…

            အနားတုိးလွမ္းလုိ.. သူရပ္တံ့ သြားေအာင္.. ေနာက္ဖက္ မ်က္ႏွာ က်ားကြက္ေရႊ႕လုိက္တယ္ေပါ႕… ေနပါေစေလ.. မဟာဆန္သူေရ.. မတားနဲ႔.. ေတာ့..

            လွသထက္ ႏုရင္.. သူ မင့္ မုိ႔ ၿပံဳးရင္.. အနီးက အလွေတြ ေခါင္းငံု႔ ထားၾကမယ္ေပါ႔.. မဟာဆန္သူေရ.. ဣေျႏၵရွင္ေရ.. မင္းအတြက္ေပါ႔.. …

သီခ်င္း ဆံုးသြားေတာ့ သံေခ်ာင္းတုိ႔ အဖြဲ႔ အလြန္သေဘာက်ကာ လက္ခုပ္သံမ်ား တေျဖာင္းေျဖာင္း ထြက္ေပၚလာသည္။

            `ဆရာ.. အရမ္းေတာ္တာပဲ ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အဲလုိ တီးတတ္ေအာင္ သင္ေပးပါလား ဆရာ.. ´

            `အင္း.. စာေမးပြဲ ေတြၿပီးလုိ႔ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရင္.. ဆရာ ရြာကုိမျပန္ဘူးေလ.. မင္းတုိ႔ကို သင္ေပးမယ္..´

            ` တစ္ကယ္ေနာ္.. ဆရာ… ´

            `အင္း.. တစ္ကယ္ေပါ႔ကြ.. ဒါေပမဲ့.. ဒါက သိပ္မေကာင္းေသးဘူး.. ေနာက္တစ္ခါ နားေထာင္.. ´

            ` ဂစ္တာကုိ ႀကိဳးမ်ားေျပာင္းကာ ညွိလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ သံုးကြက္ေလာက္တြင္ ၀ါးျခမ္းျပားျဖင့္ကပ္ကာႀကိဳးျဖင့္ ပူးခ်ည္ လုိက္ေတာ့ မယ္ဒလင္ လုိျဖစ္သြားသည္။ ေက်းေစတမာန္ အေတာေလးကုိ ေတာကာ ႀကိဳးမ်ားညီမညီ စမ္းလုိက္သည္။

` ဟာ… မုိက္လွခ်ည္လား.. ဂစ္တာကလည္း ေရွးသီခ်င္း ျမည္တယ္ဟ.. ´

` ေရွး သီခ်င္း မဟုတ္ပါဘူးကြာ.. နားေထာင္..

 ` စစ္ေသြးေတြ…. က တေ၀ေ၀…… .. .. ခ်စ္ေရး… ခက္ခက္… လူေတြ… ပူေစ….

 ႏွင္းမႈန္ေခၽြ… ေလေျပ .. ေသြး.. ခ်ိန္..မုိ႔ .. မယ့္တစ္ကုိယ္ ခ်င္း…. ေမွ်ာ္ရင္… မွာေလ…

ေဖာ္ေရြ.. ေပ်ာ္..ေန.. ေမခ်စ္သူ.. တစ္ပါးေပမုိ႔ .. ခြင့္လႊတ္ကာ.. ထား.. မတား..သင့္ေပ.. ခ်စ္အားေတြ… ..

…. …. … .. ..´

            သီခ်င္း ဆံုးသြားေတာ့ လက္ခုပ္သံမ်ား ေစာေစာက ထက္ ႏွစ္ဆေလာက္ ပုိက်ယ္လာသည္။

            ` ဟာ.. ဒါမွ.. ငါတုိ႔ ဆရာ .. ဆရာ ဘခ်စ္ကြ… ´

            ` ေနဦး ေနာက္ထပ္ က်န္ေသးတယ္.. ´

     ခါးၾကားတြင္ ထုိးထားေသာ ႏွဲ ငုတ္တုိေလးကုိ ထုတ္ကာ အသံစမ္းလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ မာမာေအး ၏   `ကၽြဲ မ´ သီခ်င္းႏွင့္ `အာယားမ´ သီခ်င္း တုိ႔ကုိ မႈတ္ျပလုိက္သည္။

            ` ကၽြန္မ ဓါတ္ပံုကုိ .. ျပရန္.. မလုိ..  ထမင္းအုိး ဖင္ကုိ ၾကည့္ေတာ္မူပါ အစ္ကုိ…. … .

                        ………. . .. ………… ………. ………..

                        ………    ……….   …. ……..            …..

                  အာယား..မေလး ေတးသီခ်င္း ဖြဲ႔လုိ႔ ဆုိ.. လူကေလး.. ေရႊေသြး.. အုိ.. ေအ.. ေအ.. အုိ… ´

သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္ ဆက္တုိက္ မႈတ္လုိက္ရာ လက္ခုပ္သံမ်ားသာ မက ရယ္ေမာသံမ်ားပါ.. ဆူညံသြားေတာ့သည္။

            `ေနာက္ထပ္ က်န္ေသးတယ္… ´

            ` ဆရာ.. ေတာ္ပါေတာ့.. ဆရာ့ ႏွဲကုိ.. သိမ္းလုိက္ပါေတာ့ဆရာ.. ´

            `ဟုတ္တယ္..ဆရာ.. ဒီည ေလ.. သံေခ်ာင္း ေကာင္မေလးက ဒီေနရာကုိ ဂစ္တာ လာတီးခုိင္းတာ..  ဆရာ့ႏွဲသံႀကီး ၾကားၿပီး.. အဟိ… ´

            ` ဟား.. ဟား.. ဟား.. . ေကာင္မေလးက တီးခုိင္းတာမဟုတ္ဘူး.. ငါက တီးခုိင္းတာ.. အဲဒီ ျပန္စာကုိ ငါေရးေပးလုိက္တာ.. မယံုရင္ ဒီမွာၾကည့္.. ဒါ ဘယ္သူ႔စာလဲ ဆုိတာ.. ´

            ` ဟာ.. သံေခ်ာင္း.. မင္းစာက ဒီေရာက္ေနၿပီ.. ဟ´

            ` ဟင္… ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ..ဟ..´

            ` ေကာင္မေလးက ငါ႔ကုိ ဘဂ်မ္းက စာေပးတာဆုိၿပီး လာတုိင္တာ.. ဖြင့္ေတာင္ မဖြင့္ရေသးဘူး.. ငါဖြင့္ၾကည့္ေတာ့မွ.. မင္းမွန္းသိလုိ႔ ဒီည ဒီမွာ ခ်ိန္းလုိက္တာ.. ´

            ` ဟာ.. ရွက္စရာေကာင္းလုိက္တာ.. ´

            ` ကဲပါ.. ခုမွ ရွက္မေနပါနဲ႔ ေတာ့.. ရွက္တတ္ရင္ မေပးခင္က စဥ္းစား.. ေနာက္အဲလုိ မလုပ္နဲ႔..

ကိုယ့္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားခ်င္း ညီ အစ္ကုိ ေမာင္ႏွစ္မ စိတ္ပဲ ထားရမယ္ ေနာ္… ´

            `ဟုတ္ကဲ့ပါ.. ဆရာ.. ´

            ထုိေန႔ ညက ညဥ္႔ တစ္ခ်က္တီးေက်ာ္ေတာ့မွ ေမာင္ဘခ်စ္ သံေခ်ာင္းတုိ႔ အဖြဲ႔ကုိ အိမ္အထိ လုိက္ပုိ႔ေပး လုိက္သည္။ သူ႔မိဘမ်ားက မအိပ္ပဲ ေစာင့္ေနၾကရွာသည္။

            ` ေအာ္.. ဆရာ.. လုိက္ပုိ႔တာလား.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ဆရာ.. ဆရာ့ကုိ အလွဴတစ္ခါတည္း ဖိတ္ပါတယ္.. တေပါင္းလဆန္း.. ၃ ရက္ေန႔ မွာ က်ဳပ္တုိ႔ အလွဴကုိ ထမင္းစားၾကြဖုိ႔ ဖိတ္ပါတယ္ဆရာ.. ဆရာ ဆက္ဆက္လာခဲ့ပါေနာ္..´

            `ဟုတ္.. ကၽြန္ေတာ္.. လာခဲ့ပါ့မယ္.. ေနာက္တစ္ပတ္ထဲမွာေနာ္… ´

            ` ဟုတ္ပါတယ္.. ဆရာ.. ´

            ` ကဲ ကဲ.. မုိးခ်ဳပ္လွၿပီ.. ကၽြန္ေတာ္.. ျပန္ေတာ့မယ္..´

            `ဟုတ္ကဲ့ ပါဆရာ.. ´

*********************

            ေရွ႕တစ္ပတ္ထဲ ေက်ာင္းစစ္ေဆးေရး အဖြဲ႕ လာမွာမုိ႔ ဆရာမႀကီးက လုိအပ္သည္မ်ား ညႊန္ၾကားေနသည္။ ေမာင္ဘခ်စ္ တာ၀န္က ေက်ာင္းေကာ္ရစ္တာတြင္ ကြမ္းေသြးမ်ား စည္းကမ္းမဲ့စြာေထြးထားျခင္းကုိ ရွင္းလင္း သုတ္သင္ ေပးရန္ႏွင့္ ေနာင္မျဖစ္ေစရန္ ႏွင့္  ေက်ာင္းသားမ်ားကုိ ေျပာျပဖုိ႔… ။

            ေမာင္ဘခ်စ္လည္း အလုပ္ရွိလွ်င္ အခ်ိန္ ဆြဲမေနတတ္သျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ထံုးကုိ ေရႏွင့္ေဖ်ာ္.. ထန္းပလတ္ တစ္ခုကုိ တူႏွင့္ထုကာ စုပ္တံအျဖစ္သံုးၿပီး ကြမ္းေသြးကြက္မ်ားကုိ ထံုးျဖင့္ လုိက္သုတ္ကာ ဖ်က္ေနသည္။ မေန တတ္ ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားက ၀ုိင္းကူလုပ္ေပးၾကသည္။ ခဏၾကာေတာ့ သံေခ်ာင္း တုိ႔ အဖြဲ႔ ေရာက္လာၿပီး.. ၀ုိင္းကူလုပ္တာ ၿပီးဆံုးသြားပါသည္။

            ` အဲဒါ အဲဒီေကာင္ေတြ ပဲ ေထြးထားတာ ဆရာ.. ခုမွ ဆရာလုပ္ေနတာျမင္လုိ႔.. ၀င္လုပ္ေနတာ.. ´

            ` အင္း.. ဆရာ သိပါတယ္.. ကြမ္းစား တာ ဒီေကာင္ေတြ အဖြဲ႔ ပဲ ရွိတာေလ.. ´

            ေနာက္ပုိင္းတြင္ သံေခ်ာင္းတုိ႔ အဖြဲ႕ ေမာင္ဘခ်စ္ကုိ အေတာ္ခင္မင္သြားကာ ေက်ာင္းအလုပ္မ်ားကုိ ၀ုိင္းကူ လုပ္ေဆာင္ေပးၾကပါသည္။ 

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)